Het is een goede gewoonte dat nieuwe bestuursleden zich even netjes voorstellen. Ik zal je niet lastig vallen met mijn levensverhaal, maar proberen uit te leggen waarom ik volmondig “ja” heb gezegd tegen Dyone, Helma, Linda en Maaike toen ze me vroegen om hen te helpen in het bestuur van de Stichting Eco-Trust. Niet dat ze hulp nodig hadden, de dames hadden en hebben het perfect op orde. Maar vele handen maken licht werk.

Voor die uitleg moet ik terugvallen op Ronald Reagan, Hans Rosling en Confucius. Een wonderlijk trio, zou je zeggen, maar ze hebben in belangrijke mate mijn ideeën gevormd.

Ronald Reagan was president van Amerika in de periode dat ik begon met mijn studie Bedrijfseconomie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij was de uitvinder van de trickle-down economie. Kortgezegd kwam dit erop neer dat als je zorgt dat de allerrijksten helemaal geen belasting betalen, ze heel veel extra geld zullen gaan uitgeven waardoor de economie zal gaan groeien. Uiteindelijk wordt iedereen daar beter van. Kwam helaas niets van terecht, wel van die belastingverlaging, maar niet van de idee dat iedereen daar beter van zou worden. Dat is ook niet zo gek: wat moet je in hemelsnaam met nog een huis op een zonnig eiland of een tweede privé-vliegtuig. Het omgekeerde blijkt waar: je moet ervoor zorgen dat de mensen die het minder hebben meer te besteden krijgen. Dáár worden we uiteindelijk allemaal beter van.

Hans Rosling was een Zweedse arts en onderzoeker die veel heeft gewerkt in Afrika. Hij schreef met zijn zoon en schoondochter het boek “Feitenkennis” en ik kan het iedereen aanraden dit te lezen. Zijn boodschap: het gaat met de wereld veel beter dan wij denken. Hij onderbouwt dat met heel veel informatie en legt uit waarom we dan toch zo pessimistisch zijn. Zijn boodschap is ook dat dit niet betekent dat we met zijn allen achterover kunnen leunen en niets meer hoeven te doen, maar veel meer dat het zin heeft om iets te doen. Het werkt en de effecten zie je juist en vooral bij de armsten in de wereld.

Ik ben gek op de oude Oosterse filosofen. Rumi is mijn favoriet, maar natuurlijk kun je niet om Confucius heen. Hij zei: “Je kunt een man vissen geven. Dan heeft hij eten voor een dag. Je kunt hem ook leren vissen. Dan heeft hij nooit meer honger.” Een belangrijke les. Het is verstandig wanneer je mensen helpt om ervoor te zorgen dat ze zelfstandig, zelfredzaam en onafhankelijk worden.

Van Reagan leerde ik (al heeft ie het zo niet bedoeld) dat je je wilt richten op degenen die het moeilijk hebben. Als niet vanuit een moreel besef, dan simpelweg omdat we er uiteindelijk allemaal beter van worden. Van Rosling leerde ik dat het zin heeft om iets te doen. Effecten zijn nu al merkbaar, maar we zijn er nog niet. Van Confucius leerde ik dat je mensen zelfstandig en onafhankelijk wilt maken.

Dit zie ik allemaal terug in het werk dat de Stichting Eco-Trust doet. En dat is de reden dat ik “ja” heb gezegd tegen de meiden in het bestuur.

Natuurlijk zal ik me, zodra dat weer veilig mag en kan, binnenkort op een evenement of bijeenkomst van de stichting nader voorstellen. Ik hoop jullie dan tegen te komen en een hand te kunnen geven.

Met warme groet,

Tom G. Dijkstra

Foto Impressie